-
1 declivis
dē-clīvis, e [ clivus ]1) пологий, покатый, наклонныйcollis ab summo aequaliter d. Cs — холм, имеющий сверху (до низу) одинаковый наклонlocus leniter d. Cs — отлогое место2) склоняющийся к закату (sol occasui d. MF) или к концу ( aestas Calp); пожилой, преклонный ( mulier aetate declivis PJ)3) склонный, тяготеющий ( in peccatorum genera universa Eccl). — см. тж. declive и declivum
См. также в других словарях:
COLLIS — I. COLLIS Salutaris, unus fuit e montis Quirinalis collibus, Idem, l. 1. c. 6. II. COLLIS in veter. Epigrammate, de Tabula, Contorquet varios alternans tessera missus, Fataque ludentum collis et ima probant. Ubi alii legunt, colus et urna,… … Hofmann J. Lexicon universale
AETNA — I. AETNA Caeli et Terrae filia, quam cum compressisset Iuppiter, Palicos Deos peperisse scribunt. Servius in illud Aen. l. 9. v. 585. Pinguis ubi et placabilis ara Palici. II. AETNA mons Siciliae, prius Inesius appellatus, uti tradit… … Hofmann J. Lexicon universale
ALESIA — I. ALESIA oppid. Mandubiorum, in colle summo, admodum editô locô Caes. l. 7. Bell. Gall. c. 68. cuius collis radices duo duabus ex partibus flumina subluerent: in vulgatis exemplaribus Alexia. Ab Hercule ex Iberia per Celticam revertente conditum … Hofmann J. Lexicon universale
TUSCULUM — Strab. Latii opid. 12. ab Urbe lapide, atduo in collie situm, opus Telegoni, Ulyssis et Circes filii: Eversum. Ptol. et Dio, l. 58. Latinâ formatione id habent Τούσκουλον, Straboni vexo l. 5. et Plutarch. in Cicer. Τούοκλον dicitur. Dionys. autem … Hofmann J. Lexicon universale